بسم الله الرحمن الرحیم
همیشه با شروع دهه فجر و تصاویری که تلویزیون از سالهای انقلاب پخش میکند، بابا و مامان از آن روزها تعریف میکنند، بابا از روز 7بهمن که با عمو رفته بودند تهران و چندباری نزدیک بوده تیر به ساق پای بابا بخورد و من همیشه از بیان خاطرات مامان و بابا ذوق میکردم و خوشحال بودم که پدر و مادرم در دوران انقلاب (و دوران8ساله دفاع مقدس) جزءِ آدمهای بیتفاوت نبودند و همیشه روحیه انقلابیگریشان را ستودم.
از سال 88، بخصوص از 9دی88،به چندین سال آینده فکر میکنم که وقتی از فتنه88 و اتفاقات آن سال میگویند منم برای بچههایم حرف برای گفتن دارم. میتوانم برایشان تعریف کنم که روز 9 دی من همراه مامانبزرگ و بابابزرگ و دایی و خالهتون رفتیم راهپیمایی 9 دی، در حمایت از اسلام و نظام اسلامی و رهبر عزیزمون، شرکت کردیم. میتوانم از 13 آبانی که رفتم تهران و اتفاقاتی که شاهدش بودم برایشان تعریف کنم.
خدایا کمکم کن بچههایم را به نحوی تربیت کنم که آنها هم ته دلشان از حضور پدرو مادرشان در حماسه 9 دی ذوق و به داشتن چنین پدر ومادری افتخار کنند.
****
- خدایا کمکمان کن همیشه انقلابی و همراه و حامی ولایت بمانیم.
* حماسه یعنی صلابت در میادین سخت