بسم الله الرحمن الرحیم
هنگام اذان ظهر، مسجد حضرت امیرالمومنینعلیه السلام دانشگاه، هدیه گرفتن از یک دوست خوب و دوست داشتنی
بسم الله الرحمن الرحیم
هنگام اذان ظهر، مسجد حضرت امیرالمومنینعلیه السلام دانشگاه، هدیه گرفتن از یک دوست خوب و دوست داشتنی
بسم الله الرحمن الرحیم
سفرِ مشهد و زیارت آقا علی بن موسی الرضا علیه السلام، لحظه به لحظهاش زیبا و قشنگ و به یاد ماندنیست، اما بعضی از این لحظات ویژه و خاصاند... مثل لحظاتی که گوشهای از روضه منوره میایستی و به ضریح زُل میزنی و اعتراف میکنی و میگویی "آقا غلط کردم" و بغضت میترکد، زبانت باز میشود و حرف میزنی، نعمتهای خداوعنایتها و لطفهای حضرتش را میشماری و شکر میکنی، ملتمسین دعا را یاد میکنی و برایشان دعا میکنی..
روزی همه انشاالله
بسم الله الرحمن الرحیم
به برنامهها و کارهایم سروسامانی میدهم و وسایلم را جمع میکنم و راهی مشهد میشوم....
......
انشالله فردا عازم مشهدالرضا هستم. دعاگوی همهی ملتمسین دعا و همه آنهایی که دلشون لک زده برای زیارت حرم امام رضا علیه السلام خواهم بود. عکسی که رمضان سال گذشته بعد از نماز صبح گرفتم و خیلی دوستش دارم:
http://s1.picofile.com/file/7838595585/DSC00147.jpg
بسم الله الرحمن الرحیم
هر شب قبل از خواب دو- سه صفحه (شاید هم بیشتر) از دو کتاب را میخوانم. یک کتاب ثابت که قرآن کریم است و یک کتاب متغیر که از داستان و شعر گرفته تا اجتماعی و تاریخی و دفاع مقدس و ...
بسم الله الرحمن الرحیم
دو هفتهای که سخت مشغول تایپ کردن هستم؛ همزمان با تایپ، سخنرانیهای آقای پناهیان که دانلود کردم(مربوط به محرم امسال در دانشگاه امام صادق علیه السلام) رو با دقت گوش میدهم. و آخر هر سخنرانی که روضه میخوانند، من هم مهمان روضه اباعبدالله علیه السلام میشوم...
چه تایپِ با برکتی :)
بسم الله الرحمن الرحیم
همراه پدر بروی مسجد؛ قدمهایت را آهسته و کوتاه برداری که از پدر جلو نزنی؛ و چقدر عالی که در این مسیر پدربرایت خاطره تعریف کند و ازت سوال بپرسد و به جلوی در مسجد که میرسی بگویی: "بابا! التماس دعا"
- مدتیست در سررسیدم لحظات ناب و قشنگم که وقتی بهشون فکر میکنم آرامم میکنه و حس خوبی رو برام تداعی میکند (خدا رو شکر که چنین لحظه هایی را تجربه میکنم) را با عنوان "قشنگیهای دنیای من" مینویسم. حیفم آمد مخاطبین خوب وبلاگم بی بهره بمانند. این دنیا فانیست اما از فرصتِ زندگی که خدا بهمون بخشیده استفاده کنیم و قشنگ ببینیم.
سم الله الرحمن الرحیم
دیروز اول بهمن 92 مراسم تودیع رئیس سابق و معارفه سرپرست جدید دانشگاه خوارزمی بود. دل خوشی هم از دولت و وزرایش ندارم(به جز وزیر بهداشت) حرفی هم در مورد سرپرست جدید ِ دانشگاهمون ندارم. فقط خواستم بگم حالا که خانم حجازی زاده دیگه رئیس دانشگاه نیستند از اینکه به این بنده خدا چیزی گفتم و بهش خرده گرفتم و از دستشون حرص خوردم، یه جورایی پشیمان و نادم هستم! :(
اخلاق و رفتار خاصی داشتند که شاید همین موضوع باعث میشد ما زود در موردشون قضاوت کنیم. کار اجرایی و درست مدیریت کردنِ مجموعههای بزرگی مثل دانشگاه سخت و دشواره، کمیها و کاستیها رو میگذاریم به حساب اینکه نشد و امکانش نبود وگرنه ایشون تلاش خودشون رو کردند. خدا قوت میگم بهشون و امیدوارم ما رو هم حلال کنند.
آخه دانشجو وقتی تو دانشگاه خون به جیگر میشه و برا وقت و شعورش یه پاپاسی هم ارزش قائل نمیشند، به دانشگاه و رئیس دانشگاه و باقی کارمندان بدو بیراه نگه به کی بگه؟! والا :)))